peste un an, doi, douazeci si asta o sa fie zi de sarbatoare in familia mea acum si mai largita. e cam greu sa anticipezi vreun sentiment de dragoste dar sunt sigura ca o sa mai am pe cineva de iubit de-acum incolo.
ziua asta anume, de mijloc de saptamana, si de bebelus de luna, e una in care evenimentele s-au invalmasit, aproape ca le-am descurcat pe toate si pe final, am cedat oboselii si sastisirii.
probabil daca as avea pe cine/ce sa vreau, as face tot posibilul sa obtin, asa insa ... n-am niciun chef de nimeni si de nimic.raman cu ale mele tare.
Niciun comentariu:
Trimiteți un comentariu